Telgrafın Telleri

-alov
+alo
-ee..merhaba bu sabah bu numarayı aramışsınız da açamadım...(?)
+...
-...
+ben öncelikle hayırlı ramazanlar diliyorum
-ben de.
+...
-...
+acaba tanışabilir miyiz diye aramıştım, sıkılıyorum da.
-ama ben sıkılmıyorum
+anlamadım?
-ben anladım, bay bay.

Ne kadar negatif (-) bir insanım. Aslında bunda cep telefonuyla ezelden beridir aramda sağlıklı bir ilişki tesis edilememesinin de payı olabilir pekala. "Telefonunuz bağlanacaktır, ancak en yakın zamanda yeni kontör yüklemeniz gerekmektedir"ci kadın kadar az seviyorum, telefonla konuşmayı çok sevenleri. Mümkün olsa postaneye gidip telgraf çekmek veya güvercin ayağına not bağlamak, hatta denize şişe atmak hatta msnden titreşim atmak bile daha güvenli yollar olabilirdi benim için. Ama şöyle de bir şey var ki, bir insan hiç tanımadığı, kafasından rastgele çevirdiği bir numarayı (evet numara çevirmek, hala o zamandayım :) ) arayıp böyle moronlarla karşılaşıp azar yeme tehditini bile göze alacak sıkıcılıkta bir hayata sahipse onu o sıkıcılıklarıyla baş başa bırakmak ne derece doğru bir hareket olabilir ki? Telefonu yüzüne kapatıp ben meşgul bir adamım mesajı vermek ne tür bir hava olabilir ki? Bütün insanlığa potansiyel suçlu, tanımıyorsam kötüdür gözlüğünü çıkarıp bakmayı ne zaman akıl edebileceğim? Sanki çok mu insan tanıyorum? Sevgili sapık, ara beni bir daha veya bir telgraf çek, sana bir özür borçluyum. Hatta dilersen bi yerde bişeyler içebiliriz, ne dersin? Ben sıkıntıdan izdivaç izleyen biriyim yoksa.