çomak

bugün dershanede boş sınıfta soru çözerken sesi koridordan gelen ve birim zamanda sarf edilen sözcük sayısı rekorlarını altüst eden süratle galatasaray endüstriye gitmeyi çok istiyorum, 353 puanmış, şöyleymiş, böyleymiş diyen yüzünü görmediğim kız ve onu şiddetle onaylayan yüzünü görmediğim ikinci kız hakkında ne düşüneyim cidden bilmiyorum. kendisinin kötü yönlerini bulmak ve onlara inanmak için o kadar uğraşmıştım ki. oldu mu şimdi bu? tam bir sene sonra yarın nerede olacağımı sadece bilmek için pek çok şeyimi feda edebilirdim. suyu akışına bırakıyorum sürekli ama o bile ne yöne akacağını şaşırmış. allahım sen aklıma mukayet ol.